کجاست دل که به شبهای از بابافغانی شیرازی غزل 436

1 کجاست دل که به شبهای تار گشت کنم شراب نوشم و در کوی یار گشت کنم

2 دلم ربوده ی کوی تو گشته است چنان که شادمان نشوم گر هزار گشت کنم

3 هزار بار بخون گشتم و نشد که دمی گرفته دست تو در لاله زار گشت کنم

4 چه می دهی به چمنم ره نه آن دلست مرا که گل بچینم و در جویبار گشت کنم

5 ز وعده ی تو هلاکم ببینم آنکه شبی بگرد کوی تو بی انتظار گشت کنم

6 بر آر حاجت من تا بکی چو ماتمیان بخود بگریم و در هر مزار گشت کنم

7 جنون گرفت فغانی همین سزاست مرا که بی گلی بهوای بهار گشت کنم