1 از نخل ترش بار چو باران میریخت وز صفحهٔ رخ گل بگریبان میریخت

2 از حسرت خاکپای آن تازه نهال سیلاب ز چشم آب حیوان میریخت

1 نقاش رخت ز طعنها آسودست کز هر چه تمام‌تر بود بنمودست

2 رخسار و لبت چنانکه باید بودست گویی که کسی به آرزو فرمودست

1 ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست ما بیخور و خوابیم و جهان مطبخ ماست

2 ما را نبود هوای فردوس از آنک صدمرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما