بگذشت ز حد کار دل زار کجایی از قصاب کاشانی غزل 308

1 بگذشت ز حد کار دل زار کجایی مردم ز غم ای مونس غم‌خوار کجایی

2 بسیار دلم تیره شد از زنگ کدورت روشنگر این آینه تار کجایی

3 بی‌خار، گلی در چمن دهر نچیدیم بنمای جمال ای گل بی‌خار کجایی

4 خالی ز تو جایی نه و جویای تو بسیار پنهان نه و پیدا نه‌ای، ای یار کجایی

5 با جلوه درآ، تا شود آشوب قیامت بنمای قد ای قامت دلدار کجایی

6 ای لعل لب یار بیان ساز حدیثی گل‌قند دوای دل بیمار کجایی

7 در جلوه بود یار شب و روز و تو غافل خوابی مگر ای دیده بیدار کجایی

8 ز احوال تو آگاه نه‌ایم ای دل قصاب آهی بکش ای مرغ گرفتار کجایی