زخم ناخن کی برآرد مدعای از قدسی مشهدی غزل 362

1 زخم ناخن کی برآرد مدعای سینه‌ام؟ خنجر الماس می‌باید برای سینه‌ام

2 آنچنان پالوده از درد کهن، اجزای من کز برون چون شیشه ظاهر شد صفای سینه‌ام

3 وسعت دل می‌دهم چون غنچه شبها تا سحر تا نباشد تنگ بهر غم، فضای سینه‌ام

4 اندکی از بیقراریهای دل آسودمی در بغل بودی اگر دوزخ به جای سینه‌ام

5 غم چرا دلتنگی آرد بار، هرجا بگذرد؟ گرنه عمرش صرف شد در تنگنای سینه‌ام

6 دیدمش امروز، بیخود کرده دل در عشق چاک آنکه می‌زد خنده، دی بر چاکهای سینه‌ام

7 نقش او در دیده و دل در قفای دیده است {بیاض} مبتلای سینه‌ام