1 خونم ار بر خاک ریزی نقض پیمان کی شود خاکم ار زین در برون ریزی پریشان کی شود

2 گرمی اهل محبت از دم گرم منست ناله ام تا نشنود بلبل غزلخوان کی شود

3 شوربختی را چه سازم چاره نتوان ساختن چون نمک بر ریش آید در نمکدان کی شود

4 بازوی ما دلخراشان را کمندی لازم است هرچه دست ما رسد در وی گریبان کی شود

5 پشت پا زن بر هوس آنگه هوای عشق کن تا بت خو نشکند کافر، مسلمان کی شود

6 هیچ کس بر روی بستر کسب جمعیت نکرد بر سر کو تا نخوابد دل به سامان کی شود

7 داروی غم گریه مستانه می شد پیش ازین آن هم از کیفیت افتادست درمان کی شود

8 بنده نتوان کرد ما آزادگان را جز به مهر جنس ما بسیار کم یابست ارزان کی شود

9 تنگدستی چون تو کی یابد «نظیری » قرب دوست آن چنان نوباوه یی هرگز فراوان کی شود