1 کی شود معلوم هر بیگانه‌ شرح حال من دیگری جز دوست آگه نیست از احوال من

2 چون ز خویش آگه توانم گشت کز بخت سیاه تار سازد خانه آیینه را تمثال من

3 مرغ تصویرم مرا در دل غم پرواز نیست روز اول بسته بر مویی مصوّر بال من

4 همچو داغ لاله از بی‌حاصلی در این چمن می‌نماید تیره بختی در قبال آل من

5 با غم هجر تو شب‌های جدایی راز دل می‌کند اظهار بی‌ایما زبان لال من

6 زاهدا برخیز تا قسمت کنیم اسباب عیش حور جنّت از تو، درد و داغ جانان مال من

7 ز انتظار مقدمش قصاب در راه طلب من شدم پامال صبر و صبر شد پامال من