1 چون گشایند اهل همت دست خود کهتران را پای‌بست خود کنند

2 راد مردان غافلان عهد را ازشراب جود مست خود کنند

3 سربلندان چون به مخدومی رسند خادمی را خاک پست خود کنند

4 مهتران چون خوان احسان افکنند کهتران را هم نشست خود کنند

5 گر عمامه دیگری بندد رواست لیکن استنجا به دست خود کنند