1 چه رنجش است کزان تندخو نمی‌آید؟ کدام فتنه که از دست او نمی‌آید؟

2 به کینه جوی من ای آنکه محرم رازی بگو بدی ز نکویان نکو نمی‌آید

3 ره نشاط من از شش جهت چنان بستند که سوی من طرب از هیچ سو نمی‌آید

4 اگر هوای ملاقات دوستان داری تو خود بیا، که ز ما جستجو نمی‌آید

5 برای باده‌گساران در این بهار چرا پیام سبزه ز اطراف جو نمی‌آید

6 مگر ز گلشن غم نکهتی رسد، ورنه ز بوستان طرب هیچ بو نمی‌آید

7 پسر چه شد که سبک‌روح‌تر بود ز پدر؟ به بزم، گردش جام از سبو نمی‌آید

8 غلام همت آن عارفم که چون قدسی ز پایه‌ای که ندارد، فرو نمی‌آید