هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 437

1 هر جور کز تو آید بر خود نهم غرامت جرم تو را و خود را بر خود نهم تمامت

2 ای ماه روی از تو صد جور اگر بیاید تن را بود چو خلعت جان را بود سلامت

3 هر کس ز جمله عالم از تو نصیب دارند عشق تو شد نصیبم احسنت ای کرامت

4 گه جام مست گردد از لذت می تو گه می به جوش آید از چاشنی جامت

5 معنی به سجده آید چون صورت تو بیند هر حرف رقص آرد چون بشنود کلامت

6 عاشق چو مستتر شد بر وی ملامت آید زیرا که نقل این می نبود به جز ملامت