تا رغبت وطن نبود از سفر چه از غالب دهلوی غزل 224

1 تا رغبت وطن نبود از سفر چه حظ؟ آن را که نیست خانه به شهر از خبر چه حظ؟

2 از ناله مست زمزمه ام همنشین برو چون نیست مطلبی ز نوید اثر چه حظ؟

3 در هم فگنده ایم دل و دیده را ز رشک چون جنگ با خودست ز فتح و ظفر چه حظ؟

4 دلهای مرده را به نشاط نفس چه کار؟ گلهای چیده را ز نسیم سحر چه حظ؟

5 تا فتنه در نظر ننهی از نظر چه سود؟ تا دشنه بر جگر نخوری از جگر چه حظ؟

6 زانسوی کاخ روزن دیوار بسته اند بی دوست از مشاهده بام و در چه حظ؟

7 لرزد به جان دوست دل ساده ام ز مهر بیچاره را ز غمزه تاب کمر چه حظ؟

8 چون پرده محافه به بالا نمی زند از وی به داعیان سر رهگذر چه حظ؟

9 باید نبشت نکته غالب به آب زر بی آنکه وجه می شود از سیم و زر چه حظ؟