1 کدام لطف که در شأن ما نکرد ایزد به صد زبان نتوانم که شکر آن گویم
2 اگر نه در دل من یاد او بود شب و روز ز دل نفور شدم دست ازو فرو شویم
3 به هرکه درنگرم لطف او همی بینم مراد خویش همان به بود کزو جویم
1 صنما سنگ دلا سرو قدا مه رویا دلبرا حور وشا لاله رخا گل بویا
2 شیوه از چشم تو آموخت مگر نرگس مست روشنی از تو ربودست مه و خور گویا
1 چه خوش باشد شبی تا روز مهتاب فتاده از رخش در روی مه تاب
2 ز نور روی چون خورشید برده نگار مهوشم از چشم ما خواب
1 گر آیی تنگ یک شب در بر ما فدای پای جانان این سر ما
2 چه دولت باشد آن یارب که ناگاه درآیی همچو سروی از در ما
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به