چیست این باغ و این شکفتن‌ها از بیدل دهلوی غزل 299

1 چیست این باغ و این شکفتن‌ها سرآبی و سیر روغن‌ها

2 موج رم می‌زند چه کوه و چه دشت چین گرفته‌ست طرف دامن‌ها

3 نرهید از امل تجرد هم رشته دارد قفای سوزن‌ها

4 شب ما را چراغ فرصت کو خانه‌روشن‌کن است روزن‌ها

5 اعتبار زمانه بیکاری‌ست قطره گوهر شد از فسردن‌ها

6 کو فضایی که واکنیم پری رفت پرواز با نشیمن‌ها

7 خاک گردم ره طلب بندم سرمه بالم به کام شیون‌ها

8 فکر خود بی‌دماغی هوس است سرگران شد خمید گردن‌ها

9 حیف نشکافتیم پردهٔ دل دانه بوده‌ست مهر خرمن‌ها

10 یارب از سعی بی‌اثر تا چند آب کوبد کسی به هاون‌ها

11 گر ننالم کجا روم بیدل شش جهت بی‌کسی و من تنها