1 طریق عشق جانان چیست در دریای خون رفتن مدان آسان که دشوارست ره بی رهنمون رفتن

2 گرت همت بدون او فرو آمد برو منشین که راه عشق نتوانی بهمتهای دون رفتن

3 نیایی در ره مردان مگر کز خود برون آیی وگر همت شود مرکب توان از خود برون رفتن

4 اگر اندیشه هر کس برون آری ز دل زآن پس همه کس را چو اندیشه توانی در درون رفتن

5 براه آنگه رود مرکب که گیرند از وی اشکالش زخود اشکال برگیری نیامد زین حرون رفتن

6 اگر چون خاک ره خود را بزیر پای سیر آری توانی بر هوا آنگه چو چرخ آبگون رفتن

7 زبهر بار عشق اوتو خود را گاو گردون کن که بی این نردبان نتوان برین گردون دون رفتن

8 نگویم بعد ازین کز خود چو موی از پوست بیرون آ که این دشوار و آسانست اندر رگ چو خون رفتن

9 ور این حالت میسر شد بیاسا سیف فرغانی که رنج مرکب و مردست از منزل فزون رفتن