هم وعده و هم منع ز بخشش چه حسابست از غالب دهلوی غزل 63

1 هم وعده و هم منع ز بخشش چه حسابست جان نیست، مکرر نتوان داد، شرابست

2 در مژده ز جوی عسل و کاخ زمرد چیزی که به دلبستگی ارزد می نابست

3 لهراسپ کجا رفتی و پرویز کجایی آتشکده ویرانه و میخانه خرابست

4 از جلوه به هنگامه شکیبا نتوان شد لب تشنه دیدار ترا خلد سرابست

5 با این همه دشوار پسندی چه کند کس تا پرده برانداخته در بند حجابست

6 دوشینه به مستی که مکیده ست لبش را کامروز به پیمانه می در شکرآبست؟

7 آن قلزم داغیم که بر ما ز جهنم چندان که فتد صاعقه باران در آبست

8 سرگرمی هنگامه طامات ندارم فیضی که من از دل طلبم بوی کبابست

9 همچشمی آیینه فگند از نظر ما ما را که ز بیداری دل دیده به خوابست

10 تا غالب مسکین چه تمتع برد از تو برداشته ای آنچه خود از چهره نقاب است