1 آینهٔ وصل چیست‌، حیرتی آراستن وز اثر ما و من یک دو نفس کاستن

2 مفت تماشاست حسن لیک به شکر نگاه از سر خود بایدت چون مژه برخاستن

3 جلوهٔ رنگ دویی خون حیا می‌خورد سخت ادب دشمنی‌ست آینه آراستن

4 به ‌که به پیش ‌کریم نازکنی وقت جرم ورنه ز کم همتی‌ست عذر گنه خواستن

5 عیش و غم روزگار طعمهٔ یکدیگرند حاصل روز و شب است در بر هم ‌کاستن

6 نیست‌کف خاک ما قابل عرض غبار پیشتر از ما نشست جرأت برخاستن

7 بیدل اگر محرمی جلوهٔ بیرنگ باش دام تماشا مکن‌ کلفت پیراستن