ای نفس مایه درین عرصه چه از بیدل دهلوی غزل 2634

1 ای نفس مایه درین عرصه چه پرداخته‌ای نقد فرصت همه رنگست و تو در باخته‌ا‌ی

2 صفحه آتش زده‌ای ناز چراغان چه بلاست تا به فهم پر طاووس رسی فاخته‌ای

3 کاش از آینه ‌کس گرد سراغت یابد محمل آرا چو سحر بر نفس ساخته‌ای

4 بیش ازین فتنهٔ هنگامهٔ اضداد مباش چه شررها که نه با پنبه در انداخته‌ای

5 اینقدر نیست درین عرصه جهاد نفست قطع کن زحمت تیغی‌که تواش آخته‌ای

6 دهر تاراجگه سیل و بنای تو حیات ای ستمکش نگهی خانه‌کجا ساخته‌ای

7 عمر در سعی غبار جسد افشاندن رفت آخر ای روح مقدس ز کجا تاخته‌ای

8 نقش غیر و حرم عشق چه امکان دارد صورت‌توست در آن پرده‌که نشناخته‌ای

9 گردباد آن همه بر خویش نچیند بیدل در خور گردش سر، گردنی افراخته‌ای