ایدل ز نخل ناله و آهت ثمر چه شد از کلیم غزل 302

1 ایدل ز نخل ناله و آهت ثمر چه شد وز تخم اشک ریزی پیوسته بر چه شد

2 ای همنشین بگوی تو خود گر چو من نه ای کز دیدنش زهوش چو رفتی دگر چه شد

3 پیوسته در کنار منست و ز اضطراب فرصت نمی شود که بپرسم کمر چه شد

4 تا از صدف جدا شده در زر نشسته است گر از وطن برید زیان گهر چه شد

5 صد ره سفر بملک جنون کردی و هنوز ای دل بجاست عقل تو سود سفر چه شد

6 چیزی بهای خصمی این ناکسان مده گردون که هست دشمن اهل هنر چه شد

7 چون بر تو روشن است چگویم ز حال دل گفتن چه احتیاج که شمع سحر چه شد

8 نگرفت کس ز سینه صد چاک من خبر آری کرا غمست که زخم سپر چه شد

9 زآمیزش چو شیر و شکر با مراد دل موئی چو شیر مانده ندانم شکر چه شد

10 داریم ای کلیم دل و دین و صبر و هوش گر در بهای بوسه ندادیم زر چه شد