ساقی مرا به باده بیغش از اسیر شهرستانی غزل 182

1 گردیده خوان نعمت وجه معاش ما خجلت کشد زخود دل کاهل تلاش ما

2 الفت شراب تلخ و محبت بساط عیش باغ و بهار ما دل آیینه پاش ما

1 گر یار در دل است عبث آرزو چرا گر دیده محو اوست دگر جستجو چرا

2 ساقی پراست میکده دل ز بحرها الفت شکار شیشه و جام و سبو چرا

1 از شوق دیده عقل چو تدبیر می گداخت مجنون برای آینه زنجیر می گداخت

2 آه دل شکسته اگر دیر می گرفت پیکان ز تاب جستن این تیر می گداخت