از ره به خواهش دل شیدا چه از قدسی مشهدی غزل 442

1 از ره به خواهش دل شیدا چه می‌روی گر عاشقی، به کوی تمنا چه می‌روی

2 در گل گرفته‌ام در و بام ترا ز اشک دیگر به باغ، بهر تماشا چه می‌روی

3 بی بوی پیرهن مبر از گریه نور چشم چون باد شرطه نیست، به دریا چه می‌روی

4 خواهد کشید پرده ز رخ، گل به وقت خویش ای باد صبحدم، به تقاضا چه می‌روی

5 یوسف نه‌ای تو، طاقت زندانت از کجاست بی پرده پیش چشم زلیخا چه می‌روی

6 دامن گرفتن تو چنان آیدم، که کس پرسد ز آفتاب که تنها چه می‌روی

7 کمتر ز لاله‌ای نتوان بود در جهان بی داغ دل، به دامن صحرا چه می‌روی

8 عالم ز تو خراب شد ای اشک پرده‌در بس کن، پی برهنه به یغما چه می‌روی