1 مصور نگهت ساغر چه رنگ زند مگر جنون کند و خامه در فرنگ زند

2 چنین‌که نرگست از ناز سرگران شده است ز سایهٔ مژه ترسم به سرمه سنگ زند

3 به گلشنی که چمن در رکاب بخرامی حنا ز دست تو گیرد گل و به رنگ زند

4 ز سعی خاک به گردون غبار نتوان برد به دامن تو همان دامن تو چنگ زند

5 دل گرفتهٔ ما قابل تصرف نیست کسی چه قفل بر این خانه‌های تنگ زند

6 گشودن مژه مفت نفس‌شماری ماست شرر دگر چه‌قدر تکیه بر درنگ زند

7 جهان ادبگه‌ دل‌هاست بی‌نفس می‌باش مباد آینه‌ای زین میانه زنگ زند

8 دل شکسته جنون بهانه‌جو دارد که رنگ اگر شکنم شیشه بر تُرنگ زند

9 نموده‌اند ز دست نوازش فلکم دمی که گاه غضب بر زمین پلنگ زند

10 ز خویش غیر تراشیده‌ای‌، کجاست جنون که خنده‌ای به شعور جهان بنگ زند

11 به ساز عجز برآ عذرخواه آفت باش هجوم آبله کمتر به پای لنگ زند

12 ز بیدلی قدح انفعال سودایم به شیشه‌ای‌که ندارم‌کسی چه سنگ زند