شب عاشقان بی‌دل چه شبی از سعدی شیرازی غزل 194

1 شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

2 عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

3 ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت که محب صادق آنست که پاکباز باشد

4 به کرشمه عنایت نگهی به سوی ما کن که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد

5 سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم به کدام دوست گویم که محل راز باشد

6 چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

7 نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد

8 دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

9 قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد