اوحدالدین کرمانی

در راه طلب عُجب از اوحدالدین کرمانی رباعی 169

رباعی 169 ام از 1762 الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة

خانه / اوحدالدین کرمانی / دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی / الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة در دیوان رباعیات / رباعی شماره 169

1 در راه طلب عُجب خطایی است بزرگ تسلیم و رضا مهر گیایی است بزرگ

2 در راه بماندنت خطایی نبود افتادنت از راه خطایی است بزرگ

اوحدالدین کرمانی

شعر قالب : رباعی سبک : عراقی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اوحدالدین کرمانی

1 در فکرت جان راه بیاموز ای دل صد شمع زنور دل برافروز ای دل

2 غافل منشین چو شمع می سوز ای دل کز پهلوی ما می گذرد روز ای دل

1 در دایرهٔ وجود موجود تویی مقصود نگویمت که معبود تویی

2 گر در غزلی نام خط و زلف برم می دان که بهانه است مقصود تویی

شاعر شعر در راه طلب عُجب خطایی است بزرگ اوحدالدین کرمانی می باشد.

این شعر در قرن 6 سروده شده است.

قالب شعر در راه طلب عُجب خطایی است بزرگ رباعی است

سبک شعر در راه طلب عُجب خطایی است بزرگ سبک عراقی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه است.

رباعی 169 ام از 1762 الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة

بنر