در راه طلب عُجب از اوحدالدین کرمانی رباعی 169

1 در محنت اگر چه صبر ایّوبی به چون عشق به روی تست مغلوبی به

2 هرگاه که از حجاب بیرون آیی ناچیز شود وجود محجوبی به

1 ای دوست میان من و تو گرنه دُوی است پس این که گهی نالد و گه نازد کیست

2 ما را همه عمر در طلب باید بود گر من توم و تو من، طلب کاری چیست

1 تا وسوسهٔ عشق مهیّا نشود بی صدق و صفا عیش مهنّا نشود

2 دنیا ندهی زدست و دین می طلبی این هر دو به یک جای مهیّا نشود