1 چه رسمست آن نهادن زلف بر دوش نمودن روز را در زیر شب پوش

2 گه از بادام کردن جعبهٔ نیش گه از یاقوت کردن چشمهٔ نوش

3 برآوردن برای فتنهٔ خلق هزاران صبحدم از یک بناگوش

4 تو خورشیدی از آن پیش تو آرند فلک را از مه نو حلقه در گوش

5 پری و سرو و خورشیدی ولیکن قدح گیر و کمربند و قباپوش

6 گل و مه پیش تو بر منبر حسن همه آموخته کرده فراموش

7 سنایی را خریدستی دل و جان اگر صد جان دهندت باز مفروش