ما جهان را رخ ز آب چشم گریان از قدسی مشهدی غزل 385

1 ما جهان را رخ ز آب چشم گریان شسته‌ایم لوح دلها را ز وصف نوح و طوفان شسته‌ایم

2 نوعروس عشق را گلگونه‌ای در کار نیست ما ز خون کفر، اول روی ایمان شسته‌ایم

3 صفحه خاطر ز حرف مرهم آسودگی از نم خون جراحت‌های پنهان شسته‌ایم

4 تا لب زخم دل، از آلایش افشای راز گاه جذب سر عشق از آب پیکان شسته‌ایم

5 از ترشح‌کردن مژگان قدسی تا به روز رخ به خون، هر شب چو صبح عید قربان شسته‌ایم