1 ما سر به آب خنجر قصاب شسته ایم دست از مراد خویش بصد آب شسته ایم

2 پهلو نهاده ایم بشمشیر آبدار وز دل غبار بستر سنجاب شسته ایم

3 انگشت خاکرا بلب تشنه سوده ایم دست و دهان ز نقل و می ناب شسته ایم

4 شبها برای خاک در پاکدامنی تن را به آب دیده ی بیخواب شسته ایم

5 گفتار بیخودانه ی ما گریه آورد دفتر به آب دیده ازین باب شسته ایم

6 کشتی شکسته وار پریشان بهر کنار دست تهی ز جمله ی اسباب شسته ایم

7 خونین قبای خویش در آتش فگنده ایم کتان خویش در شب مهتاب شسته ایم

8 ترسم که آفتی رسد این کهنه دلق را کز بهر سجده بردن محراب شسته ایم

9 از یاد برده ایم فغانی غم جهان زنگار دل به صحبت احباب شسته ایم