ما رخت دل ز کعبه به بتخانه برده‌ایم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 ما رخت دل ز کعبه به بتخانه برده‌ایم چون می، ز شیشه راه به پیمانه برده‌ایم
2 از عشق پی به حسن برد هرکسی و ما از نور شمع، راه به پروانه برده‌ایم
3 می‌گردد از حباب، سبکتر به روی می این ساغر گران که به میخانه برده‌ایم
4 از اشک خود که آبله دل بود تمام بهر کبوتران حرم، دانه برده‌ایم
5 ناآشناتریم ز هرکس گمان بری ما عرض آشنایی بیگانه برده‌ایم