1 ما دل برای دوست ز جان برگرفته ایم چشم طمع ز هر دو جهان برگرفته ایم

2 ما را ز جوی دوست دهن تر نمی کند آبی که همچو سگ بزبان برگرفته ایم

3 ما را نبود چون دگران خوشه چین (کسی) چون مرغ دانه یی بدهان برگرفته ایم

4 از وی مدد خوهیم که از بارگاه او باری که بردنش نتوان برگرفته ایم

5 ای تو بدست لطف سبک کرده بارها از تو مدد، که بار گران برگرفته ایم

6 چیزی دگر مخوه که ز دیوان عشق ما خود را باین قدر بضمان برگرفته ایم

7 خاک در ترا بسر انگشت آرزو گویی که چون ادام بنان برگرفته ایم

8 گفتی برو بنه سر و برگیر دل ز غیر دیرست کین نهاده و آن برگرفته ایم

9 چون برگرفت تشنه بلب آب را ز جوی ما از در تو خاک چنان برگرفته ایم

10 گر سیف از تو همچو نگین پایدار شد ما از نگین چو شمع نشان برگرفته ایم