ما فرش بزرگی به از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 134

1 ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم صد گونه شراب از کف اقبال چشیدیم

2 آن جای که ابرار نشستند نشستیم وان راه که احرار گزیدند گزیدیم

3 گوش خود و گوش همه آراسته کردیم از بس سخن خوب که گفتیم و شنیدیم

4 از روی سخا حاصل ده ملک بدادیم با اسب شرف منزل نه چرخ بریدیم

5 ناگاه به زد مقرعهٔ مرگ زمانه ما نای روان رو سوی عقبی بدمیدیم

6 دیدیم که در عهدهٔ صد گونه وبالیم خود را به یکی جان ز همه باز خریدیم

7 پس جمله بدانید که در عالم پاداش آنها که درین راه بدادیم بدیدیم

8 دادند مجازات به بندی که گشادیم کردند مکافات به رنجی که کشیدیم

9 ما را همه مقصود به بخشایش حق بود المنةالله که به مقصود رسیدیم