ما را سفری از جلال الدین محمد مولوی غزل 128

1 ما را سفری فتاد بی‌ما آن جا دل ما گشاد بی‌ما

2 آن مه که ز ما نهان همی‌شد رخ بر رخ ما نهاد بی‌ما

3 چون در غم دوست جان بدادیم ما را غم او بزاد بی‌ما

4 ماییم همیشه مست بی‌می ماییم همیشه شاد بی‌ما

5 ما را مکنید یاد هرگز ما خود هستیم یاد بی‌ما

6 بی ما شده‌ایم شاد گوییم ای ما که همیشه باد بی‌ما

7 درها همه بسته بود بر ما بگشود چو راه داد بی‌ما

8 با ما دل کیقباد بنده‌ست بنده‌ست چو کیقباد بی‌ما

9 ماییم ز نیک و بد رهیده از طاعت و از فساد بی‌ما