مائیم که آئینهٔ روی شاهیم از حکیم سبزواری رباعی 7

1 دل هیکل توحید است دل مظهر ذات حق دل منبع تجرید است دل مظهر ذات حق

2 دل عرش مجید او دیدش همه دید او کو دید و ندید او دل مظهر ذات حق

1 گر پریشان حالم او داند لسان حال را ورچو سوسن لالم او داند زبان لال را

2 گرچه بامت بس بلند و بی پر و بالیم ما همتی کان شمع رویت سوخت پر و بال را

1 ای رخت برگ گل سور و لبان نیز چنان سخنت آب حیاتست و دهان نیز چنان

2 نیست ریحان چوخطت نافهٔ چین نیز چنین سرو نبود چو قدت نخل جنان نیز چنان