1 تا خوی ابر گل رخ تو کرده شبنمی شبنم شدهست سوخته چون اشک ماتمی
2 ... این مصرع ساقط شده ... کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی
3 کی مار ترسگین شود و گربه مهربان؟ گر موش ماژ و موژ کند گاه در همی
4 صدر جهان! جهان همه تاریکشب شدهست از بهر ما سپیدهٔ صادق همی دمی