ما که افتنده‌تر از اقبال لاهوری زبور عجم 58

1 ما که افتنده‌تر از پرتو ماه آمده‌ایم کس چه داند که چسان این همه راه آمده‌ایم

2 با رقیبان سخن از درد دل ما گفتی شرمسار از اثر ناله و آه آمده‌ایم

3 پرده از چهره برافکن که چو خورشید سحر بهر دیدار تو لبریز نگاه آمده‌ایم

4 عزم ما را به یقین پخته ترک ساز که ما اندرین معرکه بی خیل و سپاه آمده‌ایم

5 تو ندانی که نگاهی سر راهی چه کند در حضور تو دعا گفته به راه آمده‌ایم