غرقه دریای عشقیم از کنار از قصاب کاشانی غزل 176

1 غرقه دریای عشقیم از کنار ما مپرس خانه بر دوشیم چون موج از دیار ما مپرس

2 نخل سروستان تصویریم بر از ما مخواه خار خشک بوستانیم از بهار ما مپرس

3 ما و زلف او به یک طالع ز مادر زاده‌ایم می‌شوی آشفته حال از روزگار ما مپرس

4 مشهد ما را فروغ شمع می‌داند کجاست مشرب پروانه داریم از مزار ما مپرس

5 روز و شب در کوره دهریم با صد پیچ‌و‌تاب در گداز امتحانیم از غبار ما مپرس

6 ما و دل ماتیم در این عرصه شطرنج دهر جان و دل را تا نبازی از قمار ما مپرس

7 کشته صبح بناگوش و هلاک کاکلیم بیش از این قصاب از لیل و نهار ما مپرس