ما را ز نوبهار گل از بابافغانی شیرازی غزل 120

1 ما را ز نوبهار گل روی او ببست مد نظر بنفشه ی خود روی او بسست

2 گو سرو ناز جلوه مکن در حریم باغ کانجا خرام قامت دلجوی او بسست

3 بگشای ای نسیم سحر جیب غنچه را از بوی گل چه سود مرا بوی او بسست

4 گو صحن روضه جلوه گه مرغ سدره باش مرغ دل مرا چمن کوی او بسست

5 چین در جبین بکشتن ما تا کی ای رقیب ناز و کرشمه ی خم ابروی او بسست

6 جای سری که گشت گران از می وصال در خواب بیخودی سر زانوی او بسست

7 بیدار ساز یکدمش ای همدم صبوح در خواب ناز نرگس جادوی او بسست

8 جعد بنفشه را چکنم دام راه دل دیوانه ام مرا شکن موی او بسست

9 مهر دهان تلخ فغانی شب وصال افسانه ی عقیق سخنگوی او بسست