از عمر بسی نماند ما را از فیض کاشانی غزل 10

1 از عمر بسی نماند ما را در سر هوسی نماند ما را

2 رفتیم ز دل غبار اغیار جز دوست کسی نماند ما را

3 رفتیم به آشیانهٔ خویش رنج قفسی نماند ما را

4 از بس که نفس زدیم بی‌جا جای نفسی نماند ما را

5 یاران بِشُدَند رفته‌رفته دم‌ساز کسی نماند ما را

6 گرمی بردند و روشنائی ز ایشان قبسی نماند ما را

7 گل‌هایْ رفتند زین گلستان جز خارو‌خسی نماند ما را

8 دل‌واپسیِ دگر نداریم در دهر کسی نماند ما را

9 کو خضرِ رهی در این بیابان بانک جرسی نماند ما را

10 جز ناله که مونس دل ماست فریادرسی نماند ما را

11 بستیم چو فیض لب ز گفتار چون هم‌نفسی نماند ما را