1 غافل شدیم وگشت خروش هوس بلند افسون خواب کرد غرور نفس بلند

2 یکسر به زیر چرخ‌، پر و بال ریختیم پرواز کس نجست ز بام قفس بلند

3 از حرف و صوت راه قیامت‌گرفت خلق منزل شد اینقدر ز فسون جرس بلند

4 سهل است دستگاه غرور سبکسران آتش نگردد آن همه از خار و خس بلند

5 وحشت نواست شهرت اقبال ناکسان بی‌پر زدن نگشت طنین مگس بلند

6 همّت در این جونکده زنجیر پای ماست یارب مباد اینهمه دامان کس بلند

7 دردا که در قلمرو طاقت نیافتیم یک ناله چون تغافل فریادرس بلند

8 دست تلاش خاک به ‌گردون نمی‌رسد پر نارساست دانش و تحقیق بس بلند

9 بیدل اگر جنون نکند هرزه‌ تازیت گرد دگر نمی‌شود از پیش و پس بلند