1 هرگز دل شکسته ما شادمان نبود جور تو بود اگر ستم آسمان نبود

2 نقش تو در ضمیر نفس چون فرو برم هرگز نسیم محرم این گلستان نبود

3 هرجا که بود مرغ دل ما اسیر بود فرقی میانه قفس و آشیان نبود

4 شادم که باد خاکم از آن آستانه برد کاین خاک تیره در خور آن آستان نبود

5 بردی دل از کنارم و من خوش دلم که دوش گفتم غم تو با خود و دل در میان نبود

6 کرد از شکاف سینه دلم، عرض حال خود تقریر اشتیاق تو کار زبان نبود