ما پیشکش تو جان فرستیم از خاقانی شروانی غزل 247

1 ما پیشکش تو جان فرستیم ور دست رسد جهان فرستیم

2 جان خود چه سگ و جهان چه خاک است تا بر درت این و آن فرستیم

3 یک وام لبت نداده باشیم آنگه که هزار جان فرستیم

4 در قیمت لعل تو چه ارزد ما ارچه هزار کان فرستیم

5 دندان مزد سگان کویت بپذیری اگر روان فرستیم

6 این لاشهٔ تن کشیده در جل بر آخور پاسبان فرستیم

7 بس عذر کز آخور تو خواهیم گر ابلق آسمان فرستیم

8 قصه به تو هر نفس نویسیم قاصد به تو هر زمان فرستیم

9 دیده هم از آن توست بگذار تا مرغ به آشیان فرستیم

10 خاقانی را هزار گنج است یک یک به تو رایگان فرستیم