1 تا سایه صفت آینه از زنگ زدودیم خورشید عیان‌ گشت مثالی ‌که نمودیم

2 خون در جگر از حسرت دیدار که داریم آیینه چکید از رگ آهی‌ که‌ گشودیم

3 امروز به یادیم تسلی چه توان ‌کرد ماییم ‌که روزی دو ازین پیش تو بودیم

4 رنگی ننمودیم کزو یأس نخندید چون غیب خجالت‌کش اوضاع شهودیم

5 نتوان طرف نیک و بد اهل جهان بود از سیلی اوهام چو افلاک کبودیم

6 تا در دل از اندیشه غبار نفسی هست یک دهر قیامتکدهٔ ‌گفت و شنودیم

7 یکتایی و آرایش تمثال چه حرفست گفتند دل است آینه باور ننمودیم

8 زین بیش خجالت‌کش غفلت نتوان زیست ای شبهه‌پرستان عدم است اینکه چه بودیم

9 بیدل ز تمیز اینقدرت شبهه فروشی‌ست ورنه به حقیقت نه زیانیم و نه سودیم