چشم بر هر چه گشادیم رخ خوب از فیض کاشانی غزل 684

1 چشم بر هر چه گشادیم رخ خوب تو دیدیم گوش بر هر چه نهادیم حدیث تو شنیدیم

2 مردمان چشم گشودند و ندیدند به جز غیر ما ببستیم دو چشم و بجمالت نگریدیم

3 لوح دلرا که بر آن نقش و نگار دگران بود پاک شستیم و بر آن صورت خوب تو کشیدیم

4 حسن خوبان فریبنده ز دریای تو موج است ابروی همه از حسن روانبخش تو دیدیم

5 گر سراب دو جهان رهزن دین و دل ما شد آخرالامر بسر چشمهٔ مقصود رسیدیم

6 عارفان وصف تو از دفتر و اسناد شنیدید ما ز یاقوت گهربار لبان تو شنیدیم

7 تشنه یکچند دویدیم درین وادی خونخوار آخر از چشمه حیوان تو یکجرعه چشیدیم

8 قطرهٔ مستی ما را ز می عشق تو بس بود لله الحمد بدریای وصال تو رسیدیم

9 بایع و بیع و ثمن مشتری و جنس تو بودی سر بسر کوچه و بازار جهان را همه دیدیم

10 چند بر خرقهٔ پرهیز زدن پنبهٔ توبه آفرین باد ترا عشق کزین خرقه رهیدیم

11 بارها جامهٔ تقوی بگنه چاک ز دستیم از بی حلّهٔ عفو تو بسی جامه دریدیم

12 پای سعیت همه شد آبله در راه طلب فیض بار ما در دل ما بود عبث می‌طلیدیم