1 دیده‌ای داریم محو انتظار مقدمی یارب این آیینه را زان ‌گل حضور شبنمی

2 آنکه در یکتاییش وهم دویی را بار نیست چون ‌کنم یادش مقابل می‌شوم با عالمی

3 گریه‌گو خجلت ‌فروشیهای عرض درد اوست از عرق در پرده‌های دیده می‌دزدم نمی

4 چشمهٔ خونی دگر دارد بن هر موی من خاک ‌گردم تا به چندین زخم پاشم مرهمی

5 چون هلالم دستگاه عاجزی امروز نیست در عدم بر استخوانها جبهه می‌دیدم خمی

6 ای بهار نیستی از قدر خود غافل مباش هر دو عالم خاک شد تابست نقش آدمی

7 سنگ اگر گردی شرر خواهد کشیدن محملت نیست این آسودگیها جز کمینگاه رمی

8 از گزند امتداد روز و شب غافل مباش بر سراپای تو پیچیده‌ست مار ارقمی

9 مایل قطع وفا تا چند خواهی زیستن تیغ‌ کین را جز تنک رویی نمی‌باشد دمی

10 با کمال عجز بیدل بی‌نیازی جوهریم در شکست ما کلاه آراییی دارد خمی