1 ما را نماند میل شکر با دهان دوست وقت سخن چو گشت شکرخا دهان دوست

2 سودائیان عارض خود را بیک نفس از روی لطف کرد مدارا دهان دوست

3 گوئی مفرح از در و یاقوت ساخته است از بهر دفع علت سودا دهان دوست

4 پاشد گه تکلم و پوشد گه سکوت در ثمین و عقد گهر را دهان دوست

5 چون لاله داغ بر دل یاقوت می نهد با لعل پر ز لؤلؤ لالا دهان دوست

6 عمر دوباره کس به تمنا ندید و ما هر لحظه میکنیم تمنا دهان دوست

7 آنکو ز اهل ذوق سلیم است کی کند وصف نبات و ذکر شکر با دهان دوست

8 گفتیم شعر نازک و شیرین و آبدار چون شد ردیف شعر تر ما دهان دوست

9 شکر شود ز شرم حدیث حسین آب گر شکر لعل یار کند یا دهان دوست