یاری اندر کس نمی‌بینیم از حافظ شیرازی غزل 169

1 یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟ دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

2 آب حیوان تیره گون شد خضر فَرُّخ پِی کجاست خون چکید از شاخِ گل بادِ بهاران را چه شد؟

3 کس نمی‌گوید که یاری داشت حقِّ دوستی حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد؟

4 لعلی از کانِ مُروّت برنیامد سال‌هاست تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟

5 شهرِ یاران بود و خاکِ مهربانان این دیار مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد؟

6 گویِ توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد؟

7 صدهزاران گل شکفت و بانگِ مرغی برنخاست عندلیبان را چه پیش آمد هَزاران را چه شد؟

8 زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت؟ کس ندارد ذوقِ مستی میگساران را چه شد؟

9 حافظ اسرارِ الهی کَس نمی‌داند، خموش از که می‌پرسی که دورِ روزگاران را چه شد؟