یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟ دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟
2 آب حیوان تیره گون شد خضر فَرُّخ پِی کجاست خون چکید از شاخِ گل بادِ بهاران را چه شد؟
3 کس نمی‌گوید که یاری داشت حقِّ دوستی حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد؟
4 لعلی از کانِ مُروّت برنیامد سال‌هاست تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟
5 شهرِ یاران بود و خاکِ مهربانان این دیار مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد؟
6 گویِ توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد؟
7 صدهزاران گل شکفت و بانگِ مرغی برنخاست عندلیبان را چه پیش آمد هَزاران را چه شد؟
8 زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت؟ کس ندارد ذوقِ مستی میگساران را چه شد؟
9 حافظ اسرارِ الهی کَس نمی‌داند، خموش از که می‌پرسی که دورِ روزگاران را چه شد؟
معنی شعر:
از نامرادی های روزگار و بی وفایی های دوستان و آشنایان بی شفقت سخت آرزده و گله مندی. این تقدیر توست که خوبی هایت را با بدی و ناسپاسی پاسخ دهند. به خدا پناه ببر و صبور و امیدوار باش.
ادامه توضیحات شاعر