ما از دل و دین در ره دلدار از غبار همدانی غزل 69

1 ما از دل و دین در ره دلدار گذشتیم از هر دو جهان در طلب یار گذشتیم

2 گاهی به ره صومعه سرمست دویدیم گاهی ز در میکده هشیار گذشتیم

3 هرچند در این دایره چون نقطه مقیمیم زین مرکز آلوده چو پرگار گذشتیم

4 مقصود نشد حاصل هرجا که دویدیم از آرزوی خویش به ناچار گذشتیم

5 گه جامۀ تزویر به بر کرده غبارا گه با دف و نی از سر بازار گذشتیم