ما را ز مه عشق تو سالی دگر آمد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 ما را ز مه عشق تو سالی دگر آمد دور از ره هجر تو وصالی دگر آمد
2 در دیده خیالی که مرا بد ز رخ تو یکباره همه رفت و خیالی دگر آمد
3 بر مرکب شایسته شهنشاه شکوهت بر تخت دل من به جمالی دگر آمد
4 شد نقص کمالی که مرا بود به صورت در عالم تحقیق کمالی دگر آمد
5 بر طبل طلب می‌زدم از حرص دوالی ناگاه بر آن طبل دوالی دگر آمد
6 از سینه نهال امل از بیم بکندم با میوهٔ انصاف نهالی دگر آمد
7 بر عشوه ز من رفت به تعریض نکالات آسوده به تصریح نکالی دگر آمد
8 در وصف صفا حیدر اقبال به چشمم بر دلدل دولت به دلالی دگر آمد
ادامه توضیحات شاعر