ما انصف ندمانی لو انکر از خاقانی شروانی غزل 394

1 ما انصف ندمانی لو انکر ادمانی فالقهوة من شرطی لاالتوبة من شانی

2 ریحان به سفال اندر بسیار بود دانی آن جام سفالی کو و آن راوق ریحانی

3 لو تمزجها بالدم من ادمع اجفانی یزدادلها صبغ فی احمرها القانی

4 مجلس ز پری‌رویان چون بزم سلیمانی باغنهٔ داودی مرغان خوش الحانی

5 یا یوسف عللنی ادلامک اخوانی کم من علل تشفی من غایة الاحزانی

6 شو گوش خرد برکش چون طفل دبستانی تا پیر مغان بینی در بلبله گردانی

7 اقبلت علی وصلی و احتلت لهجرانی این القدم الاولی این النظر الثانی

8 خاقانی اگر خواهی کز عشق سخن‌رانی کم زن همه عالم را پس گو کم خاقانی

9 چون بر ملک مشرق عید گهر افشانی العبد نویس از جان بر تختهٔ پیشانی