1 دل اگر توشه و توانی داشت در ره عقل کاروانی داشت

2 دیده گر دفتر قضا میخواند ز سیه کاریش امانی داشت

1 در دست بانوئی، به نخی گفت سوزنی کای هرزه‌گرد بی سر و بی پا چه می‌کنی

2 ما میرویم تا که بدوزیم پاره‌ای هر جا که میرسیم، تو با ما چه می‌کنی

1 بطعنه پیش سگی گفت گربه کای مسکین قبیلهٔ تو بسی تیره‌روز و ناشادند

2 میان کوی بخسبی و استخوان خائی بداختری چو تو را، کاشکی نمیزادند