1 شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست: برای خاطر بیچارگان نیاسودن

2 بکاخ دهر که آلایش است بنیادش مقیم گشتن و دامان خود نیالودن

1 بارید ابر بر گل پژمرده‌ای و گفت کاز قطره بهر گوش تو آویزه ساختم

2 از بهر شستن رخ پاکیزه‌ات ز گرد بگرفتم آب پاک ز دریا و تاختم

1 روزی گذشت پادشهی از گذرگهی فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست

2 پرسید زان میانه یکی کودک یتیم کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست