باغ ترا نظارگیانی که دیده‌اند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 باغ ترا نظارگیانی که دیده‌اند گفتند سبزه های خوشش بر دمیده‌اند
2 در بوستان حسن تو گل بر سر گلست در بسته بوده‌ای و گلش را نچیده‌اند
3 ای باد سرگذشت جدایی به گل بگوی زین بلبلان که سر به پر اندر کشیده‌اند
4 آیا چگونه می‌گذرد تلخی قفس بر طوطیان که بر شکرستان پریده‌اند
5 شکرت به خون رقم شود ار سر بری به جور عشاق را زبان شکایت بریده‌اند
6 از بی‌حقیقیست شکایت ز مردمی کز بهر ما هزار حکایت شنیده‌اند
7 وحشی بیا که آمده آن بلهوس گداز زرهای کم عیار به آتش رسیده‌اند
ادامه توضیحات شاعر