گرم راحت رسانی ور گزایی از سعدی شیرازی غزل 507

1 گرم راحت رسانی ور گزایی محبت بر محبت می‌فزایی

2 به شمشیر از تو بیگانه نگردم که هست از دیرگه باز آشنایی

3 همه مرغان خلاص از بند خواهند من از قیدت نمی‌خواهم رهایی

4 عقوبت هرچ از آن دشوارتر نیست بر آنم صبر هست الا جدایی

5 اگر بیگانگان تشریف بخشند هنوز از دوستان خوشتر گدایی

6 منم جانا و جانی بر لب از شوق بده گر بوسه‌ای داری بهایی

7 کسانی عیب ما بینند و گویند که روحانی ندانند از هوایی

8 جمیع پارسایان گو بدانند که سعدی توبه کرد از پارسایی

9 چنان از خمر و زمر و نای و ناقوس نمی‌ترسم که از زهد ریایی