ذوقی مبادش از غم صیاد از سحاب اصفهانی غزل 195

1 ذوقی مبادش از غم صیاد در قفس مرغی کز آشیانه کند یاد در قفس

2 صد ناله از غرور گلم بود در چمن گر آهی از تغافل صیاد در قفس

3 مرغ حیاتم از قفس تن پرد ز شوق چون بنگرد که طایری افتاد در قفس

4 شکرانه ی فراغت کنج قفس گهی نالم به حال طایر آزاد در قفس

5 این است اگر وفای گل و رحم باغبان هر طایری به موسم گل باد در قفس

6 اندیشه ای زبیم رهایی اگر بود هرگز نداشتم دل ناشاد در قفس

7 از رشک زاغ و غیرت گلچین مرا (سحاب) یک عقده ای نبود که نگشاد در قفس